De organisatoren en de deelnemers wensen elk jaar mooi weer tijdens dit jaarlijks terugkerende evenement van voetballers en niet-voetballers. De weergoden waren in een royale stemming en voorzagen het Combitoernooi van alles wat er gewenst was. In eerste instantie een helderblauwe lucht die in de loop van de middag door wolken werd afgeschermd. Tijdens het toernooi bleef het overwegend droog. Een enkel spatje regen viel er aan het eind van de middag maar dat was bij wijze van spreken al opgedroogd voor het op de grond viel. Wat de weergoden over het hoofd hebben gezien waren de temperaturen. Een warme zeg maar tropische dag werd het. Dat mocht de pret niet drukken. De stemming zat er van begin tot aan het einde goed in.
Door de overvloed aan zon heeft je correspondent het toernooispektakel dan ook merendeels vanuit de EHBO-post aanschouwd. De plek om te zijn want naast de schaduw die de door de organisatie geregelde tent bood was het daar een komen en gaan van spelers en toeschouwers. Nelleke van der Veen had het druk en ook de elf uitgestalde flacons zonnebrand waren een trekpleister. Lege flacons werden vervangen. Goed en regelmatig insmeren van de huid was geen overbodige luxe. De organisatie had goed ingeschat dat zonnebrandcrème niet standaard tot de uitrusting van de gemiddelde voetballer behoort en had voldoende voorraad ingeslagen. Soms zag je deelnemers langskomen die de stap om zich in te smeren beter een uurtje eerder hadden kunnen zetten. Het stroeve veld, ongetraind zijn maar ook gewoon pech zorgden voor blessures. De massagetafels bewezen hun dienst en Ben Vonder, die thuis aan het revalideren is, werd node gemist. Gelukkig stonden de EHBO’ers klaar om, daar waar het mogelijk was, mensen te helpen en te adviseren. Maar verzorger zijn is toch een andere tak van sport dan EHBO’er zijn. Het vult elkaar wel goed aan en de samenwerking verliep dan ook vlekkeloos.
De teams begonnen fris en fruitig aan hun eerste wedstrijden. De moraal was hoog en de temperaturen waren nog prima om in te voetballen. Naarmate de dag vorderde en het warmer werd zag je dat de gang naar de velden meer en meer sjokkend werd afgelegd. De inspanning en de hoge temperaturen leken hun tol te eisen. Toch wanneer de scheidsrechter floot voor het begin van de wedstrijd waren de spelers de weersomstandigheden vergeten en werd er weer voor de volle honderd procent gestreden. Teams met een grote selectie waren in het voordeel. Op tijd wisselen en je rust pakken hadden een positieve uitwerking. Hoewel? Deze correspondent werd geïnformeerd dat er een team met geel/zwarte shirtjes met een bus uit Coevorden gekomen was. Voor een beetje reporter was deze informatie genoeg om op onderzoek uit te gaan. Waarom zo’n grote groep? Hoe komt een team uit Coevorden op het Combitoernooi terecht? Vragen die een antwoord verdienden. De groep blijkt ingeschreven te staan als ‘De Deugnieten’. Michel en Stefan treden op als woordvoerder.
‘De Deugnieten’ doen al sinds mensenheugenis mee aan het Combitoernooi. Ruim 25 jaar. Natuurlijk niet steeds in dezelfde samenstelling maar wel vanuit dezelfde familie en vriendengroep. Oorspronkelijk ligt de basis in Nieuwleusen. Als bewijs nemen ze me mee naar de grillplek voor het clubgebouw en word ik gewezen op familielid Remco Oostindiën. Deze bekende USV’er staat met zorg hamburgers te grillen. Er zijn al verschillende generaties Deugnieten aanwezig geweest op het Combitoernooi en nu staat er ook alweer een jongere generatie klaar om het stokje over te nemen. “Waarom doen jullie dan niet mee met twee teams?” Het antwoord ligt voor de hand. “Het toernooi is populair. Er is een flinke wachtlijst voor teams die graag willen meedoen!” Volgens Michel en Stefan is de sfeer op het toernooi altijd prima. “Prestaties en gezelligheid gaan hand in hand. Ook de organisatie van het toernooi is perfect!” De Deugnieten zijn zo enthousiast over het Combitoernooi dat vrienden en familieleden het toernooi ook willen meemaken. Vandaar dat ze een bus moesten inhuren. In al die jaren zijn ze twee keer als derde geëindigd! Later op de dag vertelden ze me dat De Deugnieten hun naam eer hebben aangedaan. Ze waren gediskwalificeerd. Het enthousiasme keerde zich tegen hun. Ze waren vergeten de toernooivoorwaarden in acht te nemen. De organisatie was genoodzaakt het team uit het toernooi te halen vanwege het overschrijden van het toegestane aantal voetballers. “Terecht!” werd mij door een Deugniet gezegd. “De voorwaarden zijn er niet voor niets. Hadden we niet overheen mogen lezen!”
Het Combitoernooi draait niet alleen om voetbal. Ook aan de kinderen is gedacht. De waterglijbanen waren uitnodigend en natuurlijk kon de suikerspin ook op belangstelling rekenen. Zoals de laatste jaren gebruikelijk ontbraken de Winkies niet. Lieke Wink en Sanne Wink, twee nichtjes van elkaar die in 2014 het Kinderdagverblijf de Winkies oprichtten weten uit ervaring wat kinderen wensen en zeker met dit weer mag water dan niet ontbreken. De laatste jaren zijn de Winkies ook ‘shirtsponsor’ van een aan het Combitoernooi deelnemend team.
De inwendige mens hoefde beslist niet te kort te komen. De keuken in de kantine en het verkooppunt met grillactiviteiten op het terras voor de kantine, verkochten diverse soorten broodjes, hamburgers. De speklappen mochten natuurlijk ook niet ontbreken. Het Combitoernooi blijft zich ontwikkelen en daar waar het al perfect liep weten ze toch nog verbeterpuntjes te vinden. De presentatie en uitstraling van de voedselverkooppunten met name op het terras is nog uitnodigender geworden. Opvallend de royale ruimte waarin vrijwilligers stonden die ervoor zorgde dat er geen lange wachttijden ontstonden. Het toernooi was mede een succes door de grote aantallen vrijwilligers in de organisatie en bij de verschillende faciliteiten. Van vrijwilligers in de keuken en op het terras tot de scheidsrechters op het veld. Elk jaar is het goed om even stil te staan bij al die vrijwilligers. Zonder hen is er geen Combitoernooi. En als je dan als voetbalvereniging vrijwilligers hebt die zo’n groot toernooi zo goed, je zou zelfs kunnen zeggen professioneel organiseren en neerzetten: geweldig!
“Volgend jaar wordt het een bijzonder toernooi!”, laat David Tas weten. “Dan wordt het Combitoernooi voor de veertigste keer gespeeld. “Niet dat je een heel andere opzet van het toernooi moet verwachten maar alles eromheen zal beslist aandacht gaan krijgen.” Hoe, kan David nog niet zeggen. “Eerst dit toernooi goed afronden en daarna gaan we aan de slag met de voorbereidingen voor volgend jaar.” Het enige wat David alvast verklapt is dat het een toernooi wordt dat je beslist niet mag missen!
Ook nieuw is de georganiseerde verloting met veel prijzen. “Prijzen die door de middenstand van Nieuwleusen beschikbaar zijn gesteld. Ook schenkt het Combitoernooi aandacht aan een goed doel”, vertelt David. “Dit jaar hebben we ons gericht op ‘Strijd van Salland’ Samen tegen hersentumor.” Aan het eind van het toernooi wordt symbolisch een cheque van €1000,- overhandigd door Michael Sijbom, burgervader van Dalfsen aan de nabestaanden van Sander Eissen die ‘Strijd van Salland’ vertegenwoordigen. Sander onze geliefde en veel te vroeg overleden penningmeester.
Volgens David groeit de wachtlijst met liefhebbers om mee te doen met het Combitoernooi gestaag. “De belangstelling is groot!” Ondanks dat het Combitoernooi ook een gezelligheidstoernooi is mag er beslist geen alcohol gebruikt worden als je nog moet voetballen. De verantwoording ligt bij de teams maar de organisatie kijkt erop toe. Betrapt worden op het drinken van een alcoholische versnapering terwijl je nog moet spelen, betekent maar één ding: “Uitsluiting!” Het toernooi kent een uitstekende organisatie. Dit betekent niet dat mogelijkheden om tot een nog betere of makkelijkere uitvoering te komen worden genegeerd. Zo werkt de organisatie nu met portofoons waardoor de communicatie onderling verbeterd is. QR-codes op tafels maken het de deelnemers makkelijker om uitslagen en standen te volgen.
Veel deelnemers vonden het niet erg wanneer ze de poulefase niet doorkwamen. Die poulefase was mede door de warmte een slijtageslag en het vooruitzicht om daarna op het terras te zitten om in alle rust te genieten van een koel drankje en een hapje was ook aantrekkelijk. Maar zoals bij elk toernooi moet het verschil toch gemaakt worden. ‘t Witte Peerd, KC Halvu, Hatseflats en FC Zwolle Zuid bleven over en moesten onderling strijden om de karakteristieke prijzen, beschikbaar gesteld door de hoofdsponsor van het toernooi Metselbedrijf Vegtron B.V. Uiteindelijk versloeg KC Halvu het Witte Peerd in de finale en wist FC Zwolle Zuid de derde plaats te bemachtigen ten koste van Hatseflats.
Michiel Smudde en burgemeester Michael Sijbom sloten het sportieve deel van het evenement af met onder meer een woord van dank voor al die vrijwilligers die het toernooi tot een succes hadden gemaakt. Gevolgd door het uitreiken van de cheque voor het goede doel en natuurlijk het overhandigen van de grote Combibokaal aan de winnaars van KC Halvu. Voor wie na al die jaren van deelname nog steeds gist naar de diepere betekenis van deze naam: ‘Klaverjas Club Høkers Aller Landen Verenigt U’. Wanneer je denkt dat de dag nu ten einde was dan heb je het goed mis. Voor sommigen begon het toen pas echt. Tijd voor muziek en feest met zanger Marco ten Kate die de stemming er wel in wist te brengen.
Zo werd zijn USV-versie van ‘De Engelbewaarder’ luidkeels meegezongen. Ook toen Marco ten Kate, af en toe spontaan bijgestaan door een aantal plaatselijke vocale talenten, was uitgezongen was bleef het nog lang gezellig op het terras. Heerlijke omstandigheden om nog lang na te genieten. Op naar de jubileumeditie van volgend jaar!
Tekst: Vliegende reporter Werner van der Veen
Foto’s: Close Up Fotografie Martine Bisschop